วรพล นันสุ หรือน้องวิว เด็กหนุ่มนักศึกษาปริญญาโท คณะวิทยาศาสตร์มหาวิทยาลัยนเรศวร เป็นลูกชายคนโตของแม่ค้าลอดช่องในตำบลสลกบาตร อำเภอขานุวรลักษบุรี จังหวัดกำแพงเพชร เพราะด้วยความยากจนของครอบครัวทำให้วิวในวัยเพียง 6 ขวบ ต้องตื่นตั้งแต่ก่อนฟ้าสาง เพื่อมาช่วยแม่เตรียมทำขนมลอดช่อง ทุกๆ เช้าแม่ของวิวจะเดินเข็นรถเข็นคันเก่าๆ ลัดเลาะไปตามหมู่บ้านวันละกว่า 20 กม. เพื่อขายลอดช่อง โดยวิวจะอาศัยใต้ท้องรถเข็นเป็นที่นอน พอสายๆ ก็ตื่นมาช่วยแม่ขายลอดช่อง กระทั่งถึงวัยเข้าเรียน เขาก็ใช้เวลาเลิกเรียนออกหายิงนกตกปลาเพื่อจะช่วยลดภาระค่ากับข้าวในบ้านแล้วยังทำให้มีค่าขนมไปโรงเรียนอีกด้วย ส่วนวันเสาร์-อาทิตย์เขาก็จะไปช่วยยายเก็บของเก่า เมื่อเรียนจบ ม.3 แม่ก็บอกเขาว่าคงไม่มีเงินส่งให้เรียนต่อ แต่ด้วยความที่วิวเป็นเด็กที่ใฝ่ดี มีความพยามยาม จึงถูกเสนอชื่อเข้ารับทุนสมเด็จพระบรมโอรสาธิราชฯ สยามมกุฎราชกุมาร รุ่นที่ 1 ที่ให้เรียนฟรีตั้งแต่ ม.4 จนจบปริญญาตรี ทุนนี้จะคัดจากเด็กเรียนดี ฐานะยากจน มีความประพฤตดี โอกาสครั้งนั้นนับว่าเป็นจุดเปลี่ยนในชีวิตที่สำคัญที่สุดก็ว่าได้ เมื่อเรียนจบปริญญาตรี วิวจึงสอบชิงทุนเรียนต่อในระดับปริญญาโทและปริญญาเอกทันที แม้วันนี้เขาจะเป็นนักศึกษาปริญญาโทแล้ว แต่ทุกครั้งที่กลับบ้านเขายังปฏิบัติในวัฎจักรชีวิตเช่นเดิม ในวันหยุดเขาไปช่วยยาย คุ้ยเขี่ยหาสิ่งของที่พอมีราคาใส่กระสอบอยู่ท่ามกลางกองขยะเหมือนเดิม และยังคงช่วยแม่เข็นรถเข็นขายลอดช่องไปตามถนน ตามตลาดเหมือนเดิมเพื่อช่วยแบ่งเบาครอบครัวเท่าที่จะทำได้
แสดงเพิ่ม
