"จำนวนคนกะเหรี่ยงที่เรียนจบปริญญาตรีสูงขึ้น แต่การไปใช้ชีวิตแบบคนในเมือง ทำให้เด็ก ๆ ของเราลืมรากเหง้าและวิถีบรรพบุรุษ ไปหลงยึดติดในสังคมวัตถุนิยม" นี่คือเหตุผลที่ทำให้ ครูเจต บุญเป็ง เลือกที่จะควบมอเตอร์ไซค์คู่ใจ พร้อมกับเสื้อสีแดงแบบปกากะญอที่เรียกว่า "เชกวา กวอ" ซึ่งบ่งถึงความเป็นชาติพันธุ์ ตระเวนไปตามดอยต่าง ๆ เพื่อไม่ให้เผ่าชนถูกกลืนหายไปกับกระแสของความแก่งแย่งในเมือง
เมื่อหลายปีก่อน ครูเจตหันหลังให้กับชีวิตการงานที่กำลังรุ่งเรืองในเมืองเชียงใหม่ ทั้งหน้าที่การงานการเป็นอาจารย์ในสถานศึกษาเอกชนชื่อดัง ตำแหน่งโค้ชฟุตบอลของโรงเรียนและชมรมต่าง ๆ ในเชียงใหม่ พยายามที่จะรักษารากเหง้าวัฒนธรรมของปกากะญอควบคู่ไปกับการสานต่อความฝันของเด็กในพื้นที่ห่างไกลที่อยากเป็นนักฟุตบอล ทำให้ครูเจตเดินทางหลายพันกิโล เพื่อนำเด็ก ๆ กว่า 20 ชีวิตมาอบรมเลี้ยงดูด้วยเงินที่หาจากน้ำพักน้ำแรงของตัวเอง ล้มลุกคลุกคลานกับปัญหาอุปสรรคนานัปการ เพื่อให้ลูกหลานชาวปกากะญอเรียนรู้โลกใบนี้อย่างมีภูมิคุ้มกัน ในวันนี้ครูเจตจึงเป็นทั้งครูที่สอนการใช้ชีวิต ที่ไม่หลงติดกับแสงสี และไม่ลืมรากเหง้าของบรรพชน เป็นทั้งโค้ชฟุตบอลที่จะนำพาเด็ก ๆ ไต่ขึ้นไปหาความฝันที่วาดไว้ ในวันข้างหน้า การทำหน้าที่ทั้งครูและโค้ชในเวลาเดียวกัน เกิดขึ้นจากความรัก ความศรัทธาที่จะรักษารากแก้วทางวัฒนธรรมในวันที่กำลังจะหลุดลอย เพื่อให้คนรุ่นหลังได้ภาคภูมิใจที่ได้เกิดเป็นปกากะญอ และพร้อมที่จะก้าวสู่ความไพบูลย์ได้อย่างเต็มภาคภูมิ
แสดงเพิ่ม
