เช้าทุกวันผมต้องขึ้นรถเมล์ไปทำธุระตามปกติ สาย 115 คือสายที่ผมต้องใช้บริการทุกเช้า แต่เช้าวันนี้ไม่ปกติเพราะกระเป๋ารถเมล์คนนี้
เรื่องมีอยู่ว่ารถเมล์วิ่งขากลับทางที่จะไปสาทรขณะมุ่งหน้าเข้าไปต้องผ่านบ่อนไก่ ซึ่งแยกนี้มันจะติดมากติดนานทุกวัน (ช่วงสายๆที่ผมผ่าน) แต่วันนี้มันติดนานครับ รถแน่นิ่งไม่ขยับจนผู้โดยสารหลายคนที่อยู่บนรถก็ทนไม่ไหวอยากจะลงรถ ผู้ชายท่านนึงลุกและกดออด กระเป๋ารถเมล์ที่นั่งอยู่หน้ารถก็หันมาบอกด้วยน้ำเสียงที่ดังว่า ตรงนี้ไม่ใช่ป้ายลงไม่ได้นะ สิ่งที่เธอพูดหน่ะถูกครับ แต่สิ่งที่ไม่ถูกคือสีหน้าและน้ำเสียงเธอ ซึ่งมันดูแย่มากเพราะแสดงอาการให้เห็นเหมือนคนอารมณ์เสีย ผู้ชายคนนั้นก็นิ่งไปซักแป๊บนึงก็กดใหม่พร้อมทั้งบอกว่า ผมขอลงตรงนี้ได้มั้ยครับ กระเป๋าหันควับกลับมาบอกว่า เอ๊ะก็บอกว่าตรงนี้ให้ลงไม่ได้ ลงไปแล้วรถมันชนคุณใครจะรับผิดชอบ (มันถูกของเค้าหล่ะครับแต่ปกติรถเมล์กี่คันๆไม่เห็นจะแคร์เลยหนิ .. แซวนะครับ) คุณผู้ชายก็สวนไปว่า แล้วมันติดไม่ขยับแบบนี้ผมจะไปทันได้ยังไง ผมจะลงไปต่อรถไฟฟ้าตรงนี้ กระเป๋าก็มีสีหน้าที่ไม่พอใจแต่ไม่ได้ย้อนกลับไป ซักพักนึงคนขับรถเมล์ก็เปิดประตูให้ มีคนรีบลงกันไป 4-5 คน กระเป๋ารถเมล์ก็ตะโกนบอกว่า เอ๊า ใครจะลงรีบลงเดี๋ยวไม่เปิดให้แล้วนะ ก็ไม่มีใครลงเพิ่มและประตูก็ปิดไป
ซักพักนึงมีผู้หญิงท่านนึงลุกขึ้นและกดออดหมายเพื่อจะลง(เพราะรถมันยังไม่ขยับเลยตั้งแต่ที่เล่ามา) คราวนี้แหละครับกระเป๋ารถเมล์แกขึ้นเลย
กระเป๋า : แมร่งเอ๊ยยยยย (แล้วบ่นไรต่อเบาๆไม่รู้)
คุณผู้หญิง : มีอะไรหรอ
กระเป๋า : ก็ตะกี้ถามแล้วว่ามีใครลงอีกมั้ยก็ไม่ลง ...
คุณผู้หญิง : แล้วด่าแม่กูทำไม !!
กระเป๋า : (ตะคอกกลับเสียงดังลั่นรถว่า) "กูคุยโทรศัพท์อยู่เห็นมั้ย"
คุณผู้หญิง : กูจะไปรู้หรอ
กระเป๋า : เออแล้วจะพูดทำไมหล่ะ
คุณผู้หญิง : เออก็แล้วจะพูดทำไมหล่ะ
จบยกแรก ยกนี้ผมมองว่ากระเป๋ารถเมล์ผิดที่อุทาน แมร่งเอ๊ยยยยย ซะเสียงดังแสดงอาการไม่พอใจจนทุเรศ ใช่ครับ คุณผู้หญิงท่านนี้อาจจะผิดที่ขอลงรถนอกป้ายและการที่รถเมล์เปิดประตูให้ผู้โดยสารลงนอกป้ายมันผิดกฏ แต่คุณไม่มีสิทธิ์ที่จะแสดงอาการและใช้น้ำเสียง,วาจา,และใบหน้าที่ไม่พอใจออกมาแบบนี้ได้
เอาครับยกแรกผ่านไปเพราะคราวนี้คนขับไม่เปิดประตูให้เธอลงครับ คุณผู้หญิงท่านนี้ก็เดินกลับมานั่งที่ตัวเอง ซักพักนึงกระเป๋ารถเมล์ก็หันมาเห็นเธอและพูดว่า
กระเป๋า : เออจะฟ้องอะไรก็ฟ้องเลยนะ บอกไปเลยรถเมล์สาย 115 เลข 16 บอกเลยเค้าจะได้หักตังค์ถูก
คุณผู้หญิง : ยุ่งอะไรด้วย
กระเป๋า : ก็บอก
คุณผู้หญิง : แล้วทำไมไม่บอกหล่ะ
กระเป๋า : ก็บอกไง ถ้าจะโทรไปก็บอกชื่อเค้าไปด้วย
คุณผู้หญิง : แล้วทำไมไม่บอกชื่อหล่ะ
กระเป๋า : ............ ก่อนหันไปแก้เก้อกับคนขับ เพราะซดเงิบไปกินเต็มปาก
ยกนี้โชว์ให้เห็นว่ากระเป๋าปากดีจริงๆ ทำเป็นไม่กลัวอยากฟ้องไปฟ้อง เสมือนท้าให้ฟ้องบอกเลขรถเสร็จสรรพ ด้วยที่นั่งผมนั่งหน้าเธอทำให้ไม่รู้ว่าเธอยกโทรศัพท์ไปฟ้องรึเปล่าจนกระเป๋าหันมาเห็นแล้วเกิดยกนี้ขึ้น แต่ไม่ว่าคุณผู้หญิงจะฟ้องหรือไม่ฟ้องแต่ผมจัดให้เรียบร้อยแล้วครับ ไม่ใช่โทรไปฟ้อง 1584 หรอกนะครับเพราะหลายครั้งที่ผมโทรไปฟ้องก็ไม่ช่วยทำให้การบริการรถเมล์บ้านเราจะดีขึ้น เพราะบทลงโทษมันห่วยแตกแม้กระทั่งคนจะโดนลงโทษยังไม่กลัว เพราะงั้น Pantip คือทางออก Social Network การแชร์การประจานคือสิ่งที่น่าจะได้ผลมากกว่ากับโลกยุคนี้ เอาครับยังไม่จบเพราะมันยังมียก 3 !!!
เมื่อรถวิ่งมาสุดถึงอู่ (ตีนสะพานตากสิน) คนขับและกระเป๋าก็ลงรถไปตรงนายท่าที่นั่งอยู่ที่โต๊ะ คุณผู้หญิงพร้อมเพื่อนลงรถตามไปครับ เพื่อนเธอไปถ่ายรูปหน้าของกระเป๋าแบบระยะเผาขนประมาณว่าโทรศัพท์ห่างแค่หน้าแค่คืบนึง สงสัยเลนส์ซูมเธอคงจะเจ๊งถึงล่อซะใกล้ชนิดขนหน้ากระเป๋าแทบไหม้ เพื่อนเธอเปิดศึกเลยครับ ผมเห็นแล้วต้องมีไรมันส์ๆแน่ๆเลยรีบลงรถตามไปเพื่อถ่ายศึกยก 3 ว่าจะมีน๊อคกันรึไม่
เพื่อน : พูดแบบนี้ได้ยังไง
กระเป๋า : ชั้นคุยโทรศัพท์กับเพื่อนชั้นอยู่
เพื่อน : เป็นคนให้บริการบริการแบบนี้ได้ยังไง
กระเป๋า : คุณก็พูดกับชั้นดีๆ ก็ชั้นบอกว่า ...
เพื่อน : พูดจาไม่ดีเลย จำไว้เดี๋ยวกูจะจัดการเอง
หลังจากนั้นก็ฟังจากในคลิบเองนะครับ ผมฟังแล้วปวดหัว
สรุปว่ากระเป๋าพยายามจะแถว่าเค้าคุยโทรศัพท์อยู่นะจ๊ะ เค้าไม่ได้ด่าตัวเองจั๊กหน่อย เอ่อ .. มันไม่ใช่หล่ะครับเพราะผมนั่งอยู่กลางระหว่างสองคนนี้แหละผมก็ดูกระเป๋าตลอดเวลา โดยเฉพาะคำว่า แมร่งเอ๊ยยยยย หลังจากสิ้นเสียงออดที่คุณผู้หญิงกดมันชัดเจนมากว่าไม่พอใจกับการกดออดเพื่อต้องการจะลงของคุณผู้หญิงท่านนี้ และกระเป๋าคนนี้ผมเจอประจำครับ หลายต่อหลายครั้งที่ผมเห็นเค้าทำกริยาไม่สุภาพใส่ผู้โดยสารหลายต่อหลายคนแต่ไม่ได้มีเรื่องเพราะผู้โดยสารส่วนใหญ่เลือกที่จะเงียบไม่ต่อปากมีเสียง กระเป๋าคนนี้ก็มักจะวางตัวใหญ่คับฟ้าเมื่อเธออยู่บนรถของเธอ แต่เมื่อเจอคนจริงที่กล้าสวนและบอกว่าจะเล่นงานเธอ ก็เริ่มมีอาการกลัวลองดูจากสีหน้าเธอในคลิบช่วงที่ 1-2-3 นี่ค่อยเบาลงอย่างชัดเจนยิ่งเฉพาะที่เธออยู่ต่อหน้านายท่าที่ท่ารถ น้ำเสียงอ่อนลงสีหน้าแววตาคนละเรื่องกับตอนอยู่บนรถและไม่กล้าขึ้นกู- แต่ไม่วายท้ายคลิบก็ยังปากดีเหมือนเดิมว่าไปฟ้องมันก็แค่โดนปรับ 500 บาทไม่กลัว ไปฟ้องเลย ถ้าไม่เจ๋งจริงอยู่สาย 115 ไม่ได้หรอกนะเฟ้ยยยยย !!! โอววว สายนี้มันมีแต่เทพอยู่รึถึงจะอยู่ได้เนี่ย
ก็นี่แหละครับ หลายต่อหลายครั้งที่เราเห็นว่ารถเมล์บ้านเรามันไม่ได้มีการพัฒนา คนขับยังขับเร็ว แข่งกันแย่งคนกัน อยากแซงอยากขับสวนเลน หรืออยากกวนตรีนใครก็จะจอดเพื่อไม่ให้คันหลังไปได้ก็มีบ่อย เลวร้ายสุดที่ผมเจอคือตั้งใจขับชนเลย ครั้งนั้นผมนั่งหลังคนขับเลยได้ยินมันบ่นตลอด จะเอาใช่มั้ย จะเอาใช่มั้ย เดี๋ยวกูชนแม่มเลย แล้วมันก็ไปเบียดเค้าชนเค้าจริงๆ เสียดายที่ผมไม่ได้ถ่ายคลิบไว้ไม่งั้นมันส์กว่าคลิบนี้เยอะครับ หรือได้ยินแม้กระทั่งขับชนมันก็เรียกประกันและดูเหมือนว่ามันจะเสียเงินแค่นิดหน่อยเป็นค่าปรับเท่านั้นเอง ส่วนกระเป๋าก็กร่างและปากเสียทำซะอย่างกับรถนี้รถกูมีปัญหาอะไรมะ ปัญหาของรถเมล์ไทยจะหมดไปถ้าบทลงโทษแรงขึ้น หน่วยงานที่รับแจ้งการร้องเรียนมีการรับเรื่องที่จริงจัง นำคนผิดมาลงโทษจริงไม่ใช่แค่ตักเตือนและตักเตือนหรือแค่ปรับขี้ประติ๋ว เช่นเดียวกับกฏหมายไทยทั้งปวงมีบทลงโทษที่เบา ถ้าบทลงโทษมีความรุนแรงเท่าประเทศจีนผมมองว่าคนจะทำผิดก็ต้องกลัวและอัตราจะทำผิดก็ลดลง ฝากถึงผู้ที่ดูแลตรงนี้มาช่วยกันทำให้ประเทศไทยน่าอยู่ รถเมล์ไทยน่านั่งให้มีมาตรฐานเดียวกับประเทศที่พัฒนาแล้วเถอะครับ
แสดงเพิ่ม
