ในอดีตอ่าวคุ้งกระเบนประสบกับปัญหาการบุกรุกเพื่อขยายพื้นที่ทำกินบริเวณชายฝั่ง ส่งผลกระทบต่อระบบนิเวศโดยรวม หลังจากปีพ.ศ. 2525 เมื่อพระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช เสด็จพระราชดำเนินอ่าวคุ้งกระเบนทำให้เกิดศูนย์การศึกษาพัฒนาอ่าวคุ้งกระเบน เพื่อพัฒนาการประมงและเกษตรกรรมในเขตที่ดินชายฝั่งอย่างยังยืน ถือเป็นการพัฒนาอาชีพการทำประมงของชาวบ้านควบคู่กับการอนุรักษ์ฟื้นฟูทรัพยากรสัตว์น้ำและสิ่งแวดล้อม ให้กับทุกชีวิตที่อ่าวคุ้งกระเบนแห่งนี้ แต่ความอุดมสมบูรณ์ของสัตว์ทะเลในพื้นที่ก็ดึงดูดชาวประมงทั้งในและนอกพื้นที่เข้ามาทำการประมงเป็นจำนวนมาก ส่งผลให้ปลาชนิดต่างๆ รวมถึงหอยนางรม และปูม้าลดจำนวนลงอย่างรวดเร็ว โดยเฉพาะอ่าวคุ้งกระเบนถือเป็นบ้านหลังใหญ่ของหอยนางรม เพราะเป็นแหล่งกำเนิดและอนุบาลหอยนางรมสำคัญของประเทศด้วยพื้นที่แถบนี้มีแพลงตอนที่เป็นอาหารของหอยนางรมอยู่เป็นจำนวนมาก เมื่อหอยนางรมลดจำนวนลงอย่างรวดเร็ว จึงส่งผลกระทบต่ออาชีพและรายได้ของพี่น้องชาวประมงในพื้นที่และกระทบต่อระบบนิเวศสัตว์ทะเลที่ไม่สมดุลระหว่างการอนุรักษ์ขยายพันธุ์กับความต้องการของมนุษย์.จากปัญหาดังกล่าวทำให้เกิดความร่วมมือของเหล่าอาสาสมัครชาวบ้านในพื้นที่และนักท่องเที่ยวผู้เข้ามาศึกษาดูงาน ณ ศูนย์การพัฒนาศึกษาอ่าวคุ้งกระเบน.ช่วยกันสร้างบ้านให้หอยนางรมจากเชือกและปูนซีเมนต์ เพื่อเพาะพ่อพันธุ์ แม่พันธุ์หอยนางรมให้เพิ่มปริมาณมากขึ้น.อีกทั้งเพื่อรักษาระบบนิเวศและคืนความอุดมสมบูรณ์ของสัตว์ทะเลในพื้นที่
ติดตามภารกิจสร้างบ้านให้หอยนางรมเพื่อเป็นแหล่งอนุรักษ์และขยายพันธุ์สำคัญอีกแห่งของประเทศของเหล่าอาสาสมัครชาวบ้านและนักท่องเที่ยว ณ อ่าวคุ้งกะเบน จ.จันทบุรี
แสดงเพิ่ม
